“Ik hoop binnenkort te stoppen.”
“Ik hoop dat het nu wel lukt.”
“Ik hoop dat ik het vol ga houden.”
De hoop is volop aanwezig. Vooral onder de rokers.
Er is een uitdrukking in de Russische taal: “De hoop sterft als laatste”. En dat is ook zo. Je blijft altijd hopen op verbetering, op verandering. Op inzicht, op vergeving, op geluk of op liefde.
Hopen op zich is passief.
Je zit in een stoel en je hoopt dat je binnenkort stopt met roken.
Je praat met een vriendin en je zegt dat je hoopt dat het nu wel gaat lukken.
Voor hoop zelf hoef je dus niets te doen. Alleen maar te hopen.
Als je wilt dat de hoop uitkomt, dat je resultaat boekt, dan zal je wel effe actief moeten worden.
Dan moet je een route uitstippelen. Een eerste stap zetten.
“Ik hoop dat ik de Eiffeltoren in Parijs ga zien dit jaar”.
Je moet er alleen wel wat voor doen (vooral nu met het bijhouden van alle Corona regels).
Dat geldt ook voor de hoop van rokers. Zolang je het houdt bij alleen maar erover denken en het af en toe uitspreken, is er weinig hoop dat jouw hoop uit gaat komen.
Als je nu de eerstvolgende stap zet in de richting van jouw doel, dan is jouw hoop opeens wel binnen handbereik. Dan kan het zomaar zijn dat het er op een dag is.
Dan sta je voor die Eiffeltoren, dan ben je een niet-roker.
Je moet er alleen wel iets voor doen. Zet dus nu die eerste stap naar je uiteindelijke doel en schrijf je hier in voor mijn gratis webinar.
