Een experiment

Ik omschrijf eerst even een experiment. Een groep mensen krijgt drie schilderijen te zien. De vraag is om zoveel mogelijk details te onthouden. Elk schilderij is 20 seconden in beeld. Als alle drie de schilderijen geweest zijn, worden detailvragen gesteld over het schilderij. Bijvoorbeeld of de hond witte en zwarte vlekken had, hoeveel tafelpoten zichtbaar waren of welke kleur de broek van iemand had.

Gewoon simpele detailvragen

Er was één verschil. De groep mensen waar het experiment mee werd gedaan, was onderverdeeld in twee subgroepen. De eerste groep kreeg vooraf te horen dat ze ook foto's mochten maken van het schilderij, de tweede groep mocht alleen met de ogen kijken.

Uit het beantwoorden van de vragen achteraf bleek dat de groep die de foto mocht maken, zich aanzienlijk minder details herinnerde dan de groep die alleen maar mocht kijken.

Hoe kan dat nou?

Beide groepen hebben evenveel tijd gehad om naar het schilderij te kijken en toch onthoudt de ene groep veel meer details dan de andere groep.

Ons visuele geheugen

Dat komt door de werking van ons visuele geheugen. Bij een foto maken let je niet op de details van het object waar je de foto van maakt, maar op het "frame" waarbinnen je de foto maakt (staat alles er wel op en is het wel scherp).

Het visuele geheugen krijgt daardoor aanzienlijk minder informatie binnen dan als je rechtstreeks zelf kijkt. Het visuele geheugen werkt dan dus minder krachtig. Je onthoudt dan minder.

Zo heb ik mezelf visueel aangeleerd waar mijn fiets staat als ik m bij de trein in de vele fietsenrekken plaats. Ik was m regelmatig kwijt tussen de duizenden fietsen die in Amsterdam in de rekken staan. Het kostte me soms wel een kwartier voordat ik m had teruggevonden. Eén keer was ik zelfs overtuigd dat ie gestolen was en ben ik naar huis gelopen. Echt waar.

Door nu even 3 seconden heel bewust te kijken wat ik voor en achter en zijwaarts zie als ik bij mijn fietsplek ben, door dan bewust even in gedachten de wandelroute af te leggen die ik aan het einde van de dag moet lopen om weer bij mijn fiets te komen, weet ik nu elke keer direct waar ik m kan vinden. Het kost me echt maar een paar seconden.

En het werkt als een tierelier. Het werkt zelfs zo goed, dat als ik aan het einde van de dag de trein uitloop, mijn brein mij al vertelt waar mijn fiets staat.

Ik hoef dus nooit meer te zoeken, laat staan naar huis te lopen.

Mijn online programma

Ik gebruik dergelijke "trucjes" ook in mijn online programma stoppen met roken. Het zijn eigenlijk helemaal geen trucjes, het is gewoon gebruik maken van de manier waarop ons brein werkt.

Als je dat eenmaal doorhebt, dan is het heel eenvoudig om bijvoorbeeld 100 namen van willekeurige mensen te onthouden die je op een receptie tegenkomt. Maar ook om alle details te herinneren van een schilderij dat je maar 20 seconden hebt gezien.

Je moet alleen even dat trucje kennen. En toevallig ken ik er wel een paar.

Met pen en papier

Een ander trucje is bijvoorbeeld dingen opschrijven met pen en papier. Helaas hebben we in deze tijd hulpmiddelen zoals computers en smartphones, waardoor we niets meer echt met de hand hoeven op te schrijven. En dat gaat ten koste van je geheugen.

Wist je dat je het grootste deel van een boodschappenlijstje in de winkel hebt onthouden, als je het thuis met pen op papier hebt opgeschreven?

Terwijl je het elektronische lijstje in de app van de beste landelijke supermarkt er elke keer weer opnieuw bij moet pakken.

Zelfde principe.

Je visuele geheugen heeft meer kracht gekregen omdat je zelf de woorden hebt geschreven. Je onthoudt het gewoon beter. Op onbewust niveau wordt de informatie beter vastgelegd en verwerkt.

Ben jij wel eens bij een spiegoloog geweest? Dan heb je wellicht ook wel eens een opdracht gekregen om iets op te schrijven. Een goede spiegoloog zal dan hebben gezegd om dat met pen en papier te doen. Een minder goede, die niet zo sterk is onderlegd in de werking van het brein, zal het niet uitmaken of je dat met de hand hebt gedaan of in een Word documentje. Maar er zit wel een wereld van verschil in het uiteindelijk behaalde resultaat. Iedereen kan spiegoloog zijn, niet iedereen is een goede spiegoloog (en dat geldt natuurlijk ook voor hiepertherapeuten).

Op het gebied van stoppen met roken, mag ik wel zeggen dat ik een goede hiepertherapeut ben. Daarom heb ik in mijn online programma dan ook 3 kleine opdrachtjes zitten, die jij als deelnemer bewust met pen en papier moet uitschrijven.

Korte opdrachten

Het zijn hele korte opdrachten. Gewoon een zin die ik zelf geef opschrijven en dan aanvullen met wat bij jou omhoog komt als je dat hebt gedaan. Een paar zinnen maar. Even aanvullen.

Dat is alles.

Ik zeg in mijn programma altijd: "Als je doet wat ik zeg, dan ben je na het programma 100% een niet-roker!" En dat kan ik absoluut waar maken. Maar niet iedereen doet alles zoals ik zeg dat ze het moeten doen. Eigenwijs.

En dus ligt mijn slagingspercentage ietsje lager. De deelnemers die niet hebben gedaan wat ik zeg, vinden dan dat mijn programma niet werkt. In werkelijkheid hebben ze gewoon niet gedaan wat ik heb gezegd.

Elke dag een uurtje

Ik controleer dat altijd even die enkele keer dat iemand mij belt of mailt omdat het niet is gelukt. De belangrijkste instructies hebben ze dan gewoon niet opgevolgd. Jammer. Meestal krijgen ze dan nog wel een herkansing uiteraard. Dan leg ik ze even uit waarom het zo belangrijk is dat ze het op die manier doen.

Zo had ik een keer iemand die mijn hele programma in één dag achter elkaar had gekeken. Echt waar. Meteen na opstaan om 8 uur gestart en na het avondeten alles afgerond.

Terwijl ik heel duidelijk bij de start aangeef dat je het beste resultaat boekt als je elke dag een klein stukje doet. Elke dag een uurtje.

Hij kreeg 14 dagen de tijd voor die 8 modules, maar hij was eigenwijs en heeft het in 8 uur gedaan. Hij was verbaasd dat ie na afronding nog steeds rookte. Ik niet. Het merendeel van de deelnemers doet gelukkig wel gewoon wat ik zeg. Die zijn na afronding allemaal een niet-roker. Die hebben dan geen gedachte en geen behoefte meer aan een sigaret.