Ik ben 14 jaar. Ik zit als broekie op het Atheneum en we krijgen straks les van de "decaan". Die begeleidt jongeren in hun loopbaankeuze. Door gesprekken te voeren. Klassikaal of individueel. Door testen af te nemen en leerlingen beter te leren kennen. Uiteindelijk leidt dat hopelijk tot een wat bewustere keuze voor een verdere loopbaan, voor een vervolgstudie en je beroepskeuze.
Ik ben de één na jongste thuis. Ik was goed in rekenen en economie. Mijn schoonzus, die pas getrouwd was met mijn broer, adviseerde mij om belastingconsulent te worden. Of accountant. "Want die verdienen heel veel geld en het is ook altijd handig om een belastingadviseur in de familie te hebben..."
En dus gingen de antwoorden die ik gaf aan de decaan die kant op. Ik had zelf geen idee wat ik wilde zijn, maar geld verdienen, dat leek me wel wat.
Op 15-jarige leeftijd zat ik al dus in de richting van de financiële wereld te denken. Ik koos voor de studie Economie en specialiseerde mijzelf in Accountancy en Belastingen.
Foute keuze
Ik ging werken op een accountantskantoor. Foute keuze.
Wat voelde ik me daar niet op mijn plek zeg. Maar dat gevoel, dat woof ik vrolijk weg. Dat zei immers niets. Ik was goed bezig!
Ik ging bij AH werken. Deed naast het werk ook nog de postdoctorale opleiding voor Register Accountant én die voor Register Controller. Zo kon ik later immers "alle kanten op".
Dat ik met veel tegenzin urenlang in de boeken zat op mijn vrije avonden en in de weekenden, dat woof ik weg. Ik haalde immers alle examens met gemak.
Tot ik doorhad dat ik helemaal geen accountant of controller of boekhouder wilde zijn.
Tot ik doorhad dat ik helemaal niet wilde werken in een bedrijf dat maar één doel had: zoveel mogelijk winst maken voor de aandeelhouders.
Tot ik doorhad dat ik iets wilde betekenen voor mensen om mij heen. Dat ik energie kreeg van mensen helpen en begeleiden.
Tot ik doorhad dat mijn schoonzus een overtuiging in mijn hoofd had geplaatst die niets met mijn eigen doelen en wensen te maken had.
Het stemmetje van binnen kreeg opeens gehoor.
Ik had nog maar 1 examen te gaan... Ik begreep mijn gevoel en ben radicaal geswitcht. Mijn baas snapte er niets van. Meer dan 10 jaar geleden ben ik een opleiding NLP en daarna ook hypnotherapie gaan volgen.
Ik hielp mensen al heel snel en gemakkelijk van het roken af
Dát gaf mij pas energie. Daar begon ik pas te leven! Hoe zit dat bij jou?
Ben jij al begonnen met leven?
Wanneer wordt jij wakker?
Wanneer heb jij door waar jij mee bezig bent in jouw leven?
In jouw rokersleven?
Wanneer heb jij door dat je kostbare jaren en gezondheid en energie aan het weggooien bent met die rotsigaret?
Wanneer volg jij je onderbuikgevoel?
Want je gevoel zegt je al jaren dat het beter is om te stoppen met roken. Toch? Inderdaad.
Maar jij, jij verzint elke keer weer een excuus om het uit te stellen. Om het niet te doen. Tot je wordt ingehaald door de werkelijkheid. Tot je die saaie accountant bent die van 9 tot 5 elke minuut van de dag weg zit te kijken op zijn klokkie. Of erger.
Ik paste ervoor. Jij ook?
