Ik was net afgestudeerd en had een welverdiende vakantie geboekt naar het verre Indonesië. Voor het tempelcomplex van de Borobudur op Java stond een hele hoge stellage. Zoiets wat je in voetbalstadions wel eens ziet. Het gevaarte was zeker 9 verdiepingen hoog. Een paar honderd Japanners waren druk bezig een plekje te vinden voor de groepsfoto. Kleine mannetjes en vrouwtjes stonden schouder aan schouder, rij boven rij.
Toen ik langsliep met mijn blonde manen en mijn 2 meter lange nog jonge en goddelijke lijf, begonnen de meeste vrouwen (terecht), maar gelukkig ook de mannen (helemaal terecht 😂), opeens te schreeuwen en te joelen. Ze wezen allemaal naar mij en giechelden wat af onderling. Met de handjes voor hun Japanse kleine mondjes.
Ik was even in de war gebracht
De fotograaf draaide zich om, zag mijn reuzegestalte, kwam naar me toe en vroeg me om op de bovenste rij in het midden plaats te nemen, als piek op deze kerstboom 🎄.
Natuurlijk wilde ik dat wel. Lagguhhhh toch....?
Ik beklom dus aan de achterzijde de stellage en daar stond ik dan in het midden als kers op de taart te pronken. Een hele serie foto's werd genomen en daarna moest ik ook nog even poseren met wat Japannertjes om mee heen. Ik sta nu dus nog steeds op bedrijfsfoto's van honderden Japanners te pronken in diverse kantoorpanden of huiskamers van Tokio. 😁😁😁
Karōshi
Maar nu even iets anders. "Karōshi" noemen Japanners het.
Jezelf doodwerken. Letterlijk. In Japan gebeurt het dagelijks en zijn het geen incidenten, maar is het de harde werkelijkheid. Aanleiding is meestal een te hoge werkdruk. Door blijvende stress verstoppen de vaatwanden. Hart- en vaatproblemen zijn het gevolg. Net als bij roken.
Japanners werken twaalf tot zestien uur per dag gedurende zes of zeven dagen per week. Ze overnachten vaak op hun werk, hangend over hun eigen bureau. Echt waar.
Werknemers worden ook geacht na het werk gezamenlijk de stad in te gaan. Thuis met het gezin eten is er dus niet bij. Ze hebben zelfs verplicht gezamenlijke bedrijfsvakanties. Meer dagen vrij krijgen ze ook niet. Veel Japanners moeten het doen met 8 dagen niet op het werk per jaar.
Dus niet met je eigen gezinnetje lekker even 3 weken relaxen, nee, met al je collega's en je baas een week lang op stap om daarna weer volop aan de bak te gaan! Gezellige mensen toch? De groep Japanners waarmee ik op de foto ging, hadden dus ook zo'n bedrijfsvakantie.
Hard werk en perfectie
Japanners willen uitblinken door hard werk en perfectie. Hierdoor ontstaat de neiging elkaar te beconcurreren. Ze willen in ieder geval niet als eerste naar huis gaan...
En dat leidt dus tot karōshi. Zelfmoord. Omdat het lichaam door al die stress het uiteindelijk opgeeft. Of, omdat men uiteindelijk zo radeloos wordt dat ze er zelf gewoon een einde aan maken.
Dat doen ze dan meestal ook op de werkplek. Er is een bedrijf waar vorig jaar wekelijks personeel van het dak naar beneden sprong. Bij zakenbank Nomura, een ander Japans bedrijf, doen ze er nog een schepje bovenop. Ze eisen daar dat medewerkers niet roken als ze thuiswerken. Op het bedrijf is het al volledig verdwenen. Ze krijgen ook geen rookpauze.
De pandemie bleek niet bevorderlijk voor rokers. Volgens peilingen grepen mensen thuis veel eerder naar een sigaret. En dus verandert je rookgedrag in negatieve zin.
Ongezonde leefstijl
Volgens het Rijksinstituut voor Volksgezondheid en Milieu (RIVM) is roken veruit de meest ongezonde leefstijl. Ongezonder nog dan slechte voeding of te weinig bewegen. In Nederland zijn rookruimtes ook al niet meer toegestaan in publieke sectoren en openbare gebouwen. Dat geldt vanaf 1 januari 2022 ook voor rookruimtes in het bedrijfsleven.
Hoe doe jij dat op je werk? Voel je al dat het steeds moeilijker wordt?
Een tientonner komt met volle vaart rechtstreeks op je af en jij blijft gewoon staan kijken? Jij blijft gewoon doorroken...?
Wanneer stop je? Wanneer maak je de keuze waarvan je weet dat die uiteindelijk toch gaat komen?
Of wacht jij net zolang tot je als laatste het pand mag verlaten en het licht mag uitdoen. Al dan niet letterlijk. Tussen 6 plankjes.
Want eigenlijk ben jij als roker ook bezig met Karōshi. Een langzame zelfmoord. Als het de stress van het roken zelf niet is, dan is het wel een fatale hartaanval of een pijnlijke longkanker. Ik wist niet dat je zo weinig met jezelf op had dat je dit nog steeds laat gebeuren.
Een makkelijke oplossing
Het verbaast me eerlijk gezegd.
Terwijl je weet dat er een hele makkelijke oplossing is.
Misschien was je het jezelf nog niet bewust, maar dat ben je dan nu wel. Je bent bezig met een langzame zelfmoord. Een zelfmoord die kan eindigen in een hele pijnlijke strijd. Ik ben er zelf meerderen keren getuige van geweest. Bij mensen die mij dierbaar waren en er nu niet meer zijn. Rokers zoals mijn vader, mijn oom, mijn collega, mijn vriend.
Maar jij hebt nog wel een keuze. Jij kunt nu besluiten om ermee te stoppen. Voor eens en voor altijd.
Voor jezelf en voor je geliefden. Voor het leven. Voor jouw leven.
En je hoeft het echt niet alleen te doen, want ik begeleid je. Zodat je succesvol als niet-roker verder kunt gaan. Ondanks de pandemie.
Is dat een deal of is dat een deal?
Klik hier om met mij een niet-roker te worden.
Al meer dan 4.000 rokers gingen je succesvol voor.
