Toen ik een jochie van 6 jaar was, had ik een héle oude opoe en een iets jongere oude oma. Opoe was van vaders kant. Zij was van het ouderwetse katholieke geloof en al 25 jaar weduwe. Ze liep dus ook al 25 jaar volledig en helemaal in het zwart gekleed. Als teken van rouw. Dat waren nog eens andere tijden.
3-dimensionale kijker
Ze woonde in een ouderwets bejaardenhuis. Ik herinner met nog een kamertje van 4 x 4 meter, met een bed erin, een tafel met 2 stoelen, een kastje en een radio. Bij de entree een keukentje dan niet veel breder was dan een klein afwasbakje met nog krap ruimte voor een klein warmhoudplaatje ernaast. Voor de theepot die elke middag om 3 uur werd langsgebracht. Mijn opoe zat altijd aan het raam.
Wij zaten dan met onze handjes netjes gevouwen boven op het opgemaakte bed.
Opoe had twee hele leuke speeltjes. Gelukkig maar, want verder was er weinig te beleven in dat kleine hokkie van haar.
Ze had een 3-dimensionale kijker. Daar kon je dan kaarten doorheen klikken met links en rechts dezelfde foto. Maar de ene foto week net een klein beetje af van de andere. Het samenkomen van beide beelden in je brein, deed wonderen. Ongelooflijk mooie wonderen. Ik herinner me nog een serie over Lourdes. Met de heilige kerk en de grot en de biddende menigte en uiteraard ook met het opgezette lichaam van de heilige Bernadette, het herdersmeisje dat in die grot honderden keren een gesprek met Maria zou hebben gehad.
De minimale verschillen tussen de 2 beelden in je brein, zorgden ervoor dat je 3-dimensionaal kon kijken. Je kon écht diepte zien.
Caleidoscoop
Daarnaast had ze ook nog een caleidoscoop. Daar keek je doorheen en moest je aan draaien. Dan zag je de mooiste vormen en patronen zich ontwikkelen in werkelijk de meest prachtige kleurcombinaties. Een soort van water- en ijskristallen die zich al bewegend van vorm tot vorm manifesteerden.
Voor een jochie van 7 is dat indrukwekkend. Ik kon er uren naar kijken. Tot groot genoegen van mijn ouders die geen kind aan mij hadden. Ik snapte niet hoe in dat kleine kijkertje al die verschillende vormen konden zitten. Ook hier speelt het apparaat trucjes met je brein.
Een klein veranderend inzicht kan al leiden tot een grootse verandering. Gewoon in een paar minuten of een paar dagen tijd.
Herkenbaar?
Je kent het vast zelf ook wel. Je ziet iemand en opeens ben je verliefd. Opeens is de hele boze wereld weg en is er nog maar één iemand waar jij voor gaat. Of andersom. Je bent dol op iemand. Je hebt een geweldige relatie, je voelt je fantastisch, tot je een keer thuiskomt en blijkt dat de ander vreemd gaat.
Van het ene moment op het andere moment ben je diep ongelukkig en wil je nog maar één ding: drank en roken en wegwezen.
Een vriend van mij overkwam dat eerste. Hij was "ietsje rechts" georiënteerd (wat echt een understatement is, want van de 2 meest rechtse partijen in Nederland, vond hij onze gematigde blonde Dolly veel te links). Het zal je niets verbazen dat hij alles op zijn FB deelde met "vluchtelingen het land uit" en "Nederlanders eerst".
Tot hij op een dag verliefd werd.
Op een meisje.
Niet een beetje verliefd, maar echt een mokerslag bij heldere hemel die hem dwars door zijn rechtse logica en lijf raakte. BAFFFF.
Ze heette Yana.
Ze kwam uit Syrië en zat nu al 3 jaar met haar moeder in een vluchtelingen opvangcentrum in het midden van het land.
Yana betekent "Gods verzoening".
Yana
Het was opeens Yana voor en Yana na. En dan die ontberingen die ze heeft moeten ondergaan! En haar familie. Niet te kort! Haar broers en vader vermoord door het regime. Ze moest toekijken hoe ze doodgeschoten werden.
Haar zus verkracht door 2 soldaten. De zware vlucht te voet, alles achterlatend, dwars door de woestijn, over zee en uiteindelijk dan ook nog eens die ellendig lange procedures in Nederland om gewoon een nieuw leven op te mogen bouwen.
"Daar mag de regering ook wel eens wat aan doen....". Zei hij boos.
In het begin was hij nog wel een beetje rechts. Hij zei na een paar weken verliefdheid: "Word ik eindelijk een keer verliefd, is het op een gevluchte Moslima", en schudde zijn hoofd. Gods verzoening.
De hele kijk op de Nederlandse maatschappij is bij hem binnen een paar weken volledig veranderd. Hij is nu vrijwilliger bij vluchtelingenhulp en stemt linkser dan hij ooit in een nachtmerrie zou hebben gedaan.
Geraakt in emotie
Als je iemand raakt in de emotie, dan verandert het gedrag vanzelf. Helemaal vanzelf. Daar hoef je verder niets voor te doen. Het gebeurt gewoon. Hoe één veranderde kijk op de werkelijkheid zijn wereldbeeld én ook nog eens zijn persoonlijkheid verandert.
Ik zie dat ook bij rokers.
Rokers geloven namelijk allemaal in verhaaltjes die anderen ze vertellen. Weer anderen bevestigen die verhaaltjes continue, waardoor ze nooit zelf eens even kritisch nadenken of die verhaaltjes wel echt kloppen.
Het is gewoon hun waarheid. Het is ook meteen hun strijd.
Want door die verhaaltjes, denken ze dat het heel moeilijk is om te stoppen met roken. Dat je daar heel veel moeite voor moet doen. Dat je er nooit vanaf komt.
Kijken door een andere bril
Het enige wat dan nodig is, is even kijken door die 3-dimensionale kijker of die caleidoscoop. Het enige wat dan nodig is, is een emotionele verandering tussen de oren.
Waardoor je rookgedrag in één keer verdwijnt. Het enige wat dan nodig is, is een compleet andere overtuiging dan die je tot nu toe als roker hebt gehad. En het liefst eentje die ook nog eens waar blijkt te zijn!
Alle rokers die ik definitief van het roken heb afgeholpen, stonden allemaal open voor die andere kijk op wat roken nu eigenlijk is.
Mijn kijk. Mijn aanpak. Opeens begrepen ze stuk voor stuk dat hun rookgedrag niet meer is dan dat.
Rookgedrag.
En gedrag kun je veranderen. Met de juiste hulpmiddelen en het raken van de juiste emotie is dat zelfs heel eenvoudig en snel te regelen. Dan ben je zomaar in één keer een niet-roker. Dan heb je geen gedachte en geen behoefte meer aan een sigaret. En voor zover ik weet, blijf je dan gewoon links of rechts stemmen, zoals je altijd hebt gedaan. Dus daar hoef je het ook al niet voor te laten.
Wanneer ben jij klaar voor een andere overtuiging?
