Het is inmiddels 50 jaar geleden dat de Twin Towers in New York bijna waren afgebouwd. De twee torens die in 2001 zijn ingestort na een brute aanslag met twee vliegtuigen.
Het is bijna 51 jaar geleden haalde de Fransman Philippe Petit het in zijn hoofd om een koord te spannen tussen de twee hoogste verdiepingen van diezelfde duizelingwekkend hoge Twin Towers. 111 verdiepingen. 415 meter hoog.
Zwetende handjes op de bank
Het is een superspannend verhaal. Meesterlijk verfilmd in The Walk. Een aanrader.
Zeker als je – net als ik – last hebt van hoogtevrees. Ik zat de halve film met mijn knieën opgetrokken op de bank. Handen voor mijn ogen. Half te kijken. Half te gillen als een oud wijf. Mijn vent zat ernaast en heeft een video gemaakt die absoluut niet gedeeld mag worden.
Mijn hele lijf stond strak van de stress. Ik voelde de angst van het puntje van mijn teen tot in het kruintje van mijn hoofd. Diep zuchten en goed ademhalen hielp me erdoorheen.
Precies dat gevoel…
Datzelfde gevoel hebben rokers ook, als ze dichter bij de datum komen waarop ze met zichzelf hebben afgesproken om te stoppen.
Dezelfde angst. Dezelfde stress.
Als ik jou nu vraag om ook over dat strak gespannen koord op 415 meter hoogte naar de andere toren te balanceren... met niet meer dan een stok in je handen... 45 meter afstand… zou je dat dan doen?
Denk het je eens in. Zie jezelf daar staan, halverwege. Op dat koord. Tussen de torens…
Wat voel je? Draait je maag ook om? Ik vermoed van wel.
En nu leggen we het koord op het gras…
Wat als ik datzelfde koord plat op een grasveld leg. Nog steeds 45 meter lang. Tussen twee dikke eikenbomen. Zou je het dan doen?
Denk het je eens in. Wat voel je nu?
Ik vermoed dat je dan gewoon ja zegt.
Apart toch? In beide gevallen doe je exact hetzelfde. Je balanceert 45 meter lang voetje voor voetje op een koord. Het enige verschil is de hoogte. Maar als je het op een grasveld kunt, dan kun je het ook op 415 meter hoogte… toch?
Ik help je over het koord
Voor Philippe gold dat in ieder geval wel. Hij wist de angst te overwinnen. Hij zette die letterlijk uit zijn hoofd.
En dat is precies wat ik met jou doe in mijn programma. Ik begeleid je stap voor stap over dat strakke koord van 45 meter lang. Zonder dat je weet hoe diep (of ondiep) het eronder is. Want als je niet weet hoe hoog het koord hangt, is er niks aan de hand.
Je hoeft je alleen maar in te beelden dat het plat op het gras ligt. En de zenuwen verdwijnen.
Veilig aan de overkant
Dat is wat ik je bied.
Stoppen met roken op een datum die jij zelf kiest. Twee weken daarvoor beginnen we met mijn stap-voor-stap begeleiding. Ik leer je eerst balanceren. Dan geef ik je alle aanwijzingen om aan het eind van het koord weer veilig af te stappen.
Veilig op de andere toren. Of in ons geval: veilig aan de kant waar alle niet-rokers hun gelukkige, gezellige en o zo aantrekkelijke leven genieten.
En het mooie is: daarna hoef je nooit meer terug over dat koord.
Wat Philippe trouwens wel drie keer deed. Om uit handen van de politie te blijven. Maar dat is bij mij niet nodig. Want ben je eenmaal een niet-roker, dan heb je geen enkele behoefte meer om er nog eentje op te steken.
Doe je mee? Klik dan hier.