Ik zat vorige maand op een groot event in Utrecht over het brein en de keuzes die jij maakt. Nou blijkt dus dat jij eigenlijk helemaal geen keuzes maakt. Dat doet jouw onbewuste brein namelijk voor jou. Ik wist dat natuurlijk allang, maar het is heel geinig om dat elke keer weer bevestigd te zien.
Met een aantal leuke experimenten toonden ze ook daar aan dat de keuzes die jij maakt voor 90% voorspelbaar zijn.
Trucjes
Victor Mids (je weet wel, die goochelaar van Mindfuck) was er ook om wat trucjes uit te leggen. Die bleken ook niets meer of minder te zijn dan de keuze van 'het slachtoffer' de sturen door middel van taal en gebaren. En uiteraard gaat het dan ook wel eens mis, maar 90% van de mensen komt uit bij de keuze die Victor vooraf zelf heeft bepaald. Eigenlijk een beetje wat ik ook doe in mijn online programma om te stoppen met roken. Want uiteindelijk stopt ook bijna 90% na mijn programma met roken. Het door mij (en jou) beoogde resultaat.
We beslissen op basis van emotie. Maak je een 'verkeerde' keuze, dan rechtvaardigt het brein deze keuze achteraf toch als 'de goede keuze'. Je zoekt dus naar argumenten waarom die keuze jouw keuze is en niet meer dan dat.
Experiment
Bijvoorbeeld in het volgende experiment: Mannen konden kiezen uit 2 foto's van vrouwen. "Welke heeft jouw voorkeur?" werd gevraagd. Als ze dan voor de dame met het zwarte haar hadden kozen, dan kregen ze (althans, dat dachten ze) door een wisseltruc, de foto van de andere blonde dame overhandigd. Als ze die dan omdraaiden, hadden ze niet door dat ze die foto helemaal niet hadden gekozen.
Dat op zich is al iets om even voor op je achterhoofd te krabbelen...
Als de onderzoeker dan vroeg waarom ze voor deze dame hadden gekozen, dan zeiden ze: "Ik val nu eenmaal op blond". Ze rechtvaardigden, hun niet bewust gemaakte keuze.
Echt waar.
Meer van dergelijke onderzoeken toonden aan dat we eigenlijk helemaal niet bewust kiezen maar op emotie en dat we achteraf onze keuze altijd goedpraten.
Rokers
Rokers doen dat ook. Zij hebben nooit bewust voor de sigaret gekozen. Nee, het was niet meer dan nieuwsgierigheid (een emotie) die ertoe leidde dat ze ooit de eerste sigaret hebben genomen. De groepsdruk, het erbij willen horen (ook een emotie), deed de rest.
Achteraf rechtvaardigen ze allemaal hun 'keuze'. "Het is zo lekker". "Het geef me rust, het geeft me focus, in heb het echt nodig, anders is het niet gezellig.". Of "het is mijn eigen keuze om te roken dus laat me gewoon." Maar dat is het dus niet. Het is niet jouw eigen keuze, maar je kunt niet meer anders.
Allemaal excuses om de keuze die nooit bewust is gemaakt, te rechtvaardigen.
Want wie kiest er nu voor 70% kans op een hartaanval?
Wie kiest er voor longkanker of COPD?
Wie kiest er voor een vermijdbare, meestal pijnlijke dood en veel minder kwaliteit van leven?
Wie kiest voor continue dwang en moeten roken?
Wie kiest er om geld weg te branden en daarvoor in de plaats dichtgeslipte aderen, een verschrompelde oude grauwe gore huid en geelbruine tanden terug te krijgen?
Inderdaad, als je bewust zou kunnen kiezen om niet te roken, dan zou elke roker dat direct doen. Angst en kuddegedrag houden je daarin tegen. De angst voor het onbekende wat komen gaat en het wisselen van de kudde van bekende rokers, voor de kudde van net zo gezellige maar nog onbekende niet-rokers.
Maar die angst is dus ongegrond en die nieuwe kudde is ook nog eens veel groter en veel gezelliger dan die oude kudde van stinkende rokers. Dus gooi die emotie nu maar aan de kant en kies nu wel voor jezelf.
