Ik heb net ingecheckt. Ik loop naar de gate voor het laatste uurtje wachten. Ik kijk nog even op mijn ticket voor het gate nummer en ik probeer alvast mijn stoelnummer te onthouden 11G. Non Smoking staat erachter. En dat klopt, want ik ben een niet-roker.
Bij de gate zoek ik een plekje in het niet-rokers gedeelte. De wachtruimte is verdeeld in 2/3 voor rokers en 1/3 voor niet rokers. Op zich maakt het niet zoveel uit, want de rook van het rokersdeel waaiert gewoon uit over het niet-rokers deel. Het is dus een beetje een illusie, maar het is in ieder geval beter dan er middenin zitten.
Dan stap ik het vliegtuig in. Ik zoek rij 11 en neem plaats op stoel G. Op de achterkant van de stoel voor mij staat een niet-roken teken. In de stoelleuningen van mijn rij zitten geen asbakjes. Heerlijk.
Het vliegtuig raakt vol.
De deuren sluiten. De piloot heet ons welkom en wijst ons nog even op het bordje niet-roken dat aan staat. Als je een stoel hebt in het rokersgedeelte, dan mag je je peuk pas opsteken als het vliegtuig ergens hoog aan de cruisesnelheid is begonnen. Waarom zou ik niet weten, het zal met veiligheid te maken hebben… De vraag is alleen welke veiligheid en voor wie…. Is het opeens veilig om pas na de start een dodelijke sigaret op te steken?
We zijn vertrokken. Zodra we hoog genoeg vliegen horen we PINGGGGG… en het lampje voor niet-roken gaat uit. Op de rij voor mij pakken een man en een vrouw hun pakje sigaretten en steken er eentje op. Een paar minuten later rook ik met ze mee op de niet-roken rij erachter.
Ben je ouder dan 40, dan herken je wellicht deze herinnering aan mijn eerste vlucht. Ik snapte niets van die niet-roken stoelen. Die zaten gewoon tussen de wel roken stoelen. Het had dus weinig effect. De enige zekerheid die je had was dat je buurman links of rechts van je ook niet rookte. Maar voor en achter je mochten ze gewoon paffen.
Mijn buurvrouw is stewardess. Inmiddels dik 60 jaar oud, dus zij is uit die tijd gewend om tijdens het vliegen te mogen roken. Ook als personeel. Even tussendoor in de alley (het keukentje) een peuk opsteken. Heerlijk. Zo kwam ze haar werkdagen prima door. Tot het verboden werd. Toen werd het lastig. Dat ervaart ze nu nog steeds….
Rokers die gewend zijn om ook tijdens een vlucht te roken, hebben daar nu nog steeds last van. Na 20 jaar nog steeds. Ze verlangen naar de afdaling om dan zo snel mogelijk het rookhok te zoeken en een peuk te pakken.
Rokers die nooit tijdens een vlucht hebben gerookt hebben die behoefte niet. Zij kunnen prima 15 uur vliegen om pas bij aankomst een peukie te nemen.
Apart toch? Nee hoor, helemaal niet apart.
Maar wel het zoveelste bewijs dat roken gewoon onbewust aangeleerd gedrag is en weinig met verslaving te maken heeft. Want op welke momenten steek jij altijd een peuk op? Inderdaad. Op vaste momenten die je jezelf hebt aangeleerd. En op al die andere momenten heb je geen enkele gedachte of behoefte. Toch? Het is dan ook gewoon door jezelf aangeleerd gedrag.
In de vliegindustrie is het roken als eerste verbannen. Daarna volgde de NS met de rookcoupés in de trein, toen volgden de restaurants, daarna de barren en nu de openbare gebouwen en terrassen en langzaam aan ook al de openbare weg.
Welke kant denk jij dat dit opgaat?
Wordt het roken steeds meer verboden of gaan we weer terug naar vroeger tijden? Denk jij dat het hierbij blijft of gaat het steeds verder? En hoelang wil jij daar dan nog mee geconfronteerd worden? Dat je nergens mag roken? Terwijl je lichaam zegt dat je nu echt even MOET roken?
Hoeveel minder stress zul jij ervaren als je dat niet meer hoeft te ondergaan. Als al die maatregelen niet meer op jou betrekking hebben omdat jij een echte niet-roker bent? Omdat je zonder gedachte en behoefte aan een sigaret de hele dag overal kunt zijn waar je wilt zijn. Wil jij dat ook?
Of ben jij straks de laatste die volhoudt dat het allemaal zo overdreven is.
Je weet dat ik je in één keer van je rookgedrag af kan helpen. Het is echt heel eenvoudig. Nooit meer die stress. Nooit meer dat opgejaagde gevoel.
Dat wil jij toch ook?
