Gisteren kreeg ik een leuke boodschap via Facebook. Een kennis van mij wordt voor het eerst vader. En hij is supertrots. Zij ook natuurlijk. Om over de aanstaande oma, mijn ex-buurvrouw maar te zwijgen! Ik ben wel wat gewend op dat gebied. Niet zozeer persoonlijk, want voor zover ik weet heb ik geen kinderen lopen, maar gewoon in de familie.
De pufcursus
Mijn broer en al mijn zussen hebben meerdere kinderen en inmiddels hebben de meesten daarvan ook alweer kinderen. Dus bevallingsverhalen ken ik goed. De weeën en de ademhalingstechnieken op de pufcursus.
Eerst alleen de dames, later mogen ook de heren mee. Samen puffen, samen voorbereiden op het moment van de geboorte.
Tijdens zo'n sessie wordt heel wat afgehijgd. Het moet een wonderlijke ervaring zijn in een zaal met een aantal stellen waarbij de vrouw in de armen van de partner ligt (althans, zo stel ik het mij voor) en ze samen in de maat liggen te hijgen en te puffen.
Eerst gewoon ademhalen, later leer je hoe je diep adem kunt halen en dan komen diverse andere puftechniekjes voorbij.
Dat is niet voor niets.
Uit ervaring weet de pufjuf dat puffen helpt bij het opvangen van de weeën. Zodat het minder intensief is, zodat het minder pijnlijk is. Zodat het sneller achter de rug is. Als je maar op het juiste moment de juiste soort puf doet.
En dat leert die pufjuf je dus.
Ik heb er zelf geen ervaring mee, maar ik ga ervan uit dat iedere vrouw die een bevalling achter de rug heeft, weet waar ik het over heb.
De bevalling
De eerste weeën. Niet helemaal weten wat het is, maar dan komen ze steeds vaker.
En dan gaat het gebeuren.
Je weet hoe het gaat lopen, je weet hoe het gaat eindigen. Straks ben je getuige van de geboorte van je zoon of dochter, van "hem" of "haar" of "het" of "hen". Het maakt niet uit wat het is, het komt immers uit en in liefde.
En daarna? Daarna is alles weer vergeten en vergeven. Heel snel al.
Zelfs de meest zware bevallingen, zelfs de diepste dalen die je door bent gekomen, zelfs de pijnlijkste pijnscheuten en de wanhopigste gedachte dat het je misschien toch niet gaat lukken, verdwijnen als sneeuw voor de zon als je de pasgeborene in je handen krijgt.
Je bent moeder (of vader, of bonusouder of ...). 🏳🌈👫👨🏻🤝👨🏻👩❤️💋👩👨❤️💋👨💑
Zo is het ook bij stoppen met roken. Zeker als je het op wilskracht doet.
Diepe dalen
Dan moet je ook eerst door diepe dalen. Dan krijg je ook af en toe vreselijke pijnscheuten. Dan moet je ook doorzetten om uiteindelijk de geboorte mee te maken van de nieuwe jij, van de niet-roker die je dan na lange tijd strijden eindelijk bent. Of nog niet helemaal.
In mijn online programma zit een oefening die mijn deelnemers helpt om heel gemakkelijk door die beginnersweeën te komen. Een variatie daarop ga ik je nu vertellen. Ik hoop dat je deze wilt uitproberen, want ik ben benieuwd hoeveel effect het bij jou heeft. Ik vermoed dat je verbaasd zult staan van wat deze oefening met je doet.
Ik ben nu dus effe de pufjuf 👨🏫
Tips
Stel je stopt op wilskracht met roken en je hebt het even heel erg moeilijk.
Je hebt het zo moeilijk dat je bijna naar die sigaret grijpt. Bijna.
Wat doe je dan:
- Zuig eerst snel en veel en zo diep mogelijk adem in via je neus en houd deze adem dan even een paar seconden vast in je longen.
- Puf de lucht daarna in korte stootjes je mond weer uit en zorg ervoor dat je longen aan het einde zo "leeg" mogelijk zijn. Als alles eruit is, kun je meestal nog wel één extra pufje eruit gooien.
- Tel het aantal pufjes dat je eruit gooit en probeer bij elke ronde iets meer pufjes te doen dan bij de vorige ronde.
- Je longen zijn nu leeg en je begint weer opnieuw bij stap 1.
Herhaal deze oefening gedurende minimaal een minuut, liefst langer.
Daarna ga je weer gewoon ademhalen.
Nu wil ik dat je even kijkt naar het verschil tussen wat je voelde vlak voor je de oefening deed en vlak na deze oefening.
Merk je dat het makkelijker is nu?
Merk je dat het eigenlijk prima te doen is nu?
Merk je dat je die sigaret dus eigenlijk helemaal niet nodig had?
Als jij dat merkt en je doet deze oefening elke keer als je bijna naar een sigaret grijpt, dan is de kans dat jij definitief stopt met roken opeens veel groter dan die schamele 6% bij rokers die op wilskracht stoppen.
Online programma
Je kunt ook kiezen voor de makkelijke weg.
Met mijn online programma is puffen namelijk niet meer nodig. De kans op weeën is dan immers minimaal. Eigenlijk zou je kunnen stellen dat de niet-roker die je dan als snel bent, zonder problemen op de wereld is gezet. "Hij" of "zij" of "het" of "hen", het floepte er zomaar uit. In één keer een niet-roker. Geen enkele gedachte en geen enkele behoefte aan een sigaret.
En jij bent dan de trotse moeder, of vader, of bonusouder, of hulpmoeder of whatever (ik wil niemand voor de kop slaan op dit gevoelige punt).
De keuze is aan jou.
Als je deze oefening doet, laat mij dan eens weten wat het effect is. Ik ben namelijk heel benieuwd naar jouw ervaring!
