Het aanpakken van de bron, de oorzaak
20 jaar geleden. Ik heb last van mijn onderrug. Ik heb nooit last van mijn rug. Maar toen wel. Het werd steeds erger. Toen ik bijna niet meer uit bed kon komen of op kon staan uit de stoel, ben ik toch maar richting dokter gegaan. Dit ging duidelijk niet zomaar voorbij.
Ik kreeg een verwijsbrief naar de fysiotherapeut. Altijd lekker. Een beetje gemasseerd worden in de onderrug, warme kussens erop, een infra rood lamp, twee elektroden voor elektrische prikkels en dan mocht ik zelf het volume opvoeren…
Ik genoot ervan.
Mijn onderrug ging ook steeds beter. Na ongeveer 30 behandelingen (ja, ja, dat kon toen nog), mocht ik wegblijven van de fysio. Een maand later zat het er weer.
Terug naar de fysio.
Weer aan de stroom. Heerlijk. Opvoeren tot de max. Wat kan ik hebben? Veel. Na ongeveer 15 sessies was het weer weg. Ik naar huis.
Een maand later zat het er weer. Ik begon te twijfelen. Is een fysio wel het antwoord op mijn probleem?
Ik kies nooit snel voor een oplossing die bewezen heeft niet te werken. Jij wel?
Mijn zus had vergelijkbare ervaringen. Jarenlang bij een fysio gelopen, maar het probleem bleef. Zij gaf mij een adres van een osteopaat. Net even een andere benadering, maar na twee sessies was haar probleem definitief verholpen.
Ik lig dus op zijn bank en anderhalf uur lang voelt hij aan mijn lichaam. Botje voor botje, spiertje voor spiertje. Heerlijk. Ik geniet ervan. Uiteraard zeg ik dat niet, want dan zou hij onmiddellijk zijn gestopt.
Na anderhalf uur voelen en allerlei bewegingen maken met mijn armen en rug en benen en knieën, zegt hij doodserieus:
“Je stuitje staat verkeerd. Daardoor komt er druk op je heupgewricht, die vervolgens je rugwervels naar elkaar toe duwt. Ik zet je stuitje nu even recht, maar die gaat vanzelf weer een beetje scheef staan. Over 4 weken kom je terug en dan zet ik m nog een keertje recht”.
En zo geschiedde. Na 4 weken terug voor een 2e sessie die overigens maar 5 minuten duurde en mijn probleem was definitief verholpen.
Nooit meer last van mijn onderrug gehad.
De fysio had daar 45 sessies aan besteed. Allemaal gedekt via de verzekering uiteraard, ik betaalde alleen maar mijn eigen risico. Wij Nederlanders willen immers alles gratis toch?
Duizenden guldens aan uitgegeven (ja, guldens, zo heette vroeger de euro) gelukkig door de verzekeraar betaald. Dus eigenlijk door alle andere verzekerden want die kosten worden gewoon gedekt in de premie die iedereen betaalt.
Voor niks.
Want die fysio deed niets meer dan het brandje blussen. Die zette de gaskraan namelijk niet dicht. Het brandje kon dus telkens weer opnieuw oplaaien.
De osteopaat deed de kraan wel dicht. Hij zocht naar de oorzaak.
2 sessies. 2 x 80 euro. Niet verzekerd, want de osteopaat is niet erkend.
Zo uit eigen portemonnee betaald. Maar wat heb ik een ergernis en een pijn en geld uitgespaard voor mezelf en voor de maatschappij. Ik was blij met die keuze.
Ik moest daaraan denken omdat rokers ook van alles proberen wat de maatschappij veel geld kost, maar niet werkt.
Omdat de bron niet wordt aangepakt.
Omdat de gaskraan niet dicht wordt gedraaid.
Die bron zit namelijk tussen je oren. In je onbewuste. Dus alleen daar kun je je rookgedrag in één keer omzetten. En dat is precies waar mijn specialiteit ligt. Net als bij die osteopaat.